
زنان در سفرنامه ها
پوشش زنان در دوره شاه عباس اول
فاطمه معزي
فدت آفانوس کاتوف تاجر روسي است که در سالهاي 1623 و 1624، دوره سلطنت شاه عباس اول، به فرمان تزار روسيه راهي سرزمين پهناور ايران مي شود تا گزارشي کامل از مسير بازرگاني ايران را ترسيم کند. دراين گزارش کاتوف علاوه بر شرح راهها ، پلها ، رودخانه ها و ساختار شهر به آداب و رسوم وگهگاه نيز به پوشش مردم پرداخته است . در اين شماره با پوشش زنان و نوع آرايش آنان در اين دوره آشنا مي شويم:
زنان در بيرون از خانه خود را به متقال نازکي مي پيچند که چشم و صورت آنها پيدا نيست. آنها جورابهای ساق بلند ماهوتي رنگ و کفش بر پا دارند ولي برخي از زنان جورابهاي ساق بلند مخملي مي پوشند.
تمام زنان و دختران شلوار به پا مي کنند . گيسوان بلند خود را که گاه تا کمر و قوزک پا مي رسد به بافت دو تايي، سه تايي و چهار تايي مي پیچند و با موهاي مصنوعي که به گيسوان خود ميبافند و بدين شکل آرايش مي دهند. عده اي از زنها به سواخهاي بيني خود حلقه هاي طلايي با مرواريد و سنگهاي گرانقيمتي مي بندند. لباس روي آنها از کافتن(لباس روي با آستنيهاي بلند ) تنگ و پيراهن بدون گلدوزي است و مرواريدهايي که به نخ چيده اند دور گردن مي اندازند و يا به پيشاني مي بندند.1
|

|
زن دربار دوره صفویه
|
|

|
پوشش زنان دوره صفوی
|
_______________________
1. سفرنامه فدت آفانوس کاتف، ترجمه: محمد صادق همايونفرد، تهران، کتابخانه ملي ، 1356، ص84.
