5. شهر يافا

يافا دومين شهر بزرگ فلسطين است كه مورد حمله تروريستهاي اسرائيلي قرار گرفت.  اين شهر در تاريخ بيست و پنجم آوريل سال 1948 بمباران شد و طي سه روز بمباران و انفجار ساختمانهاي دولتي و عمومي، مردم شهر سراسيمه خانه‌ها و شهر خود را ترك كردند.  در بيست و هشتم آوريل آن سال «با استفاده از يك محموله بزرگ مواد منفجره، ايستگاه پليس منشيه را كه اعضاي دولت تيم انگلستان از آن استفاده مي‌كردند، به تل خاك تبديل كردند. با انفجار خانه‌ها يكي پس از ديگري در دو طرف خيابانهاي اصلي، راه عبور به تل‌آويو به طور كامل بسته شد.» ⁸ مردم كه وحشت‌زده در بيابانها براي پناهنده شدن به شهرهاي اطراف مي‌دويدند، همگي تيرباران شدند.

6. شهر لَد

اين شهر دوبار مورد حمله تروريستهاي صهيونيست واقع شد.  بار اول موشه دايان كه رهبري گروه تروريستهاي تحت فرماندهي خود را داشت، با حمله به شهر لد آن را گلوله باران كرد. اهالي شهر كه 30000 هزار نفر بودند، از وحشت و ترسِ كشته شدن، خانه‌هاي خود را ترك كردند و به خارج شهر گريختند.  فرداي آن روز باقيماندگان در شهر قصد مقاومت كردند؛ ولي دايان به گروه خود دستور داد كه «به روي هر كس كه در خيابان ديده شود، آتش بگشايند».  سربازان «ارتش پالماخ» از اين فرمان به نحو احسن استفاده كردند و هر كس را كه در خيابان ديدند، كشتند.  آن قدر وسعت اين حمله زياد بود كه تمام اهالي به طور بي‌رحمانه‌اي در مدت چند ساعت سركوب شدند.  تروريستها خانه به خانه جستجو مي‌كردند و به سوي هر هدف متحركي شليك مي‌كردند. طي اين حمله، دويست و پنجاه عرب كشته شدند.» ⁹

7. قتل‌عام حبرون

در يكي از سحرهاي ماه مبارك رمضان سال 1373 برابر با مارس 1994 در حالي كه مسلمانان در حرم ابراهيم مشغول نماز بوده، ناگهان يك صهيونيست خاخام‌زاده به نام «باروخ گلدشتين» ¹⁰ با مسلسل وارد مسجد ابراهيم شد ¹¹ و بيست و نه نمازگزار را در حال سجده در يك يورش جنون‌آميز به خون نشاند.  مردم كشته و زخمي در خون خود غوطه مي‌خوردند و حرم‌الخليل در قرن بيستم شاهد «اسماعيل‌هاي ذبح شده گشت».

در حالي كه باقي نمازگزاران وحشت‌زده به دنبال عزيزان كشته شده خود مي‌گشتند، «صهيونيستها در خيابانها به رقص و پايكوبي پرداخته بودند و كشتار گلدشتين را مي‌ستودند». موقع جشن فوريم ¹²]پوريم[ بود؟! انگار كه هيچ اتفاقي نيفتاده است.  

بعضي از ساكنين كيريات ¹³ شهرك نزديك «حبرون» كه اقامتگاه گلدشتين مي‌باشد، كشتار نمازگزاران را هديه بزرگ مي‌ناميدند.  يكي از زنها به خبرنگاران گفت: «ما بايد پانصد نفر را مي‌كشتيم، نه پنجاه نفر.» جالب آنكه گلدشتين، فلسطينيان را «عرب نازي» مي‌نامد.

صفحه 1

__________________________________

[1]. ليويا روكاچ، تروريسم مقدس اسرائيل، صفحه 40 در كتاب  Israel an Apartheid Stateنيز عينآ نقل شده است.  همچنين در ششم سپتامبر سال 1979 در روزنامه داور در اسرائيل نيز به چاپ رسيده است.

2. Ronald Segal. Whose Jerusalem? The Conflicts of Israel. New York: Bantam Books Inc.  1974, P. 169.

3. Kibya

4. نوم چامسكي، مثلث سرنوشت، صفحه 525 .

5. نوم چامسكي قبيه، نخستين نمونه مشهور از كارنامه رسمي تروريستي شارون نبود. نمونه‌هاي ديگر را از منابع خبري به دست مي‌آوريم . . .  در اوائل دهه  1950در ربودن دو افسر سوري دست داشت و نخستين حمله واحد (تحت فرماندهي او) در سال 1953 صورت گرفت. هدف اين حمله، اردوگاه پناهندگان البريق درجنوب غزّه بود. بنا به منابع اسرائيلي 50 تن از پناهندگان كشته شدند. . . ژنرال وان بنيك فرمانده نيروهاي سازمان ملل در گزارش خود به شوراي امنيت شرح داد كه چگونه بمبها از پنجره به داخل كلبه‌هاي پناهندگان كه خوابيده بودند، پرت مي‌شدند و آنها كه فرار مي‌كردند، چگونه هدف سلاحهاي سبك و خودكار قرارمي‌گرفتند» به صفحات 525 و 526 كتاب نوم چامسكي به نام مثلث سرنوشت مراجعه شود.

6. غازي خورشيد، تروريسم صهيونيستي در فلسطين اشغالي. ترجمه حميد احمدي. انتشارات اميركبير، 1362 صفحه 322.

7. نوم چامسکي، مثلث سرنوشت، صفحه 332.

8. تروريسم صهيونيستي صفحه 322. ذكر اين مطلب بي‌مناسبت نيست كه «ناتان قوقشي» يكي از يهوديان فلسطيني در رد اتهامات خاخام «كاپلان» صهيونيست آمريكايي كه گويا اسرائيليان را محكوم كرده بود كه براي پاكسازي شهرها از وجود اعرابفلسطين كاري انجام نداده‌اند، گفته بود: «اگر خاخام كاپلان واقعآ مي‌خواهد بداند كه چه اتّفاقي افتاده‌است، مايهوديان قديمي فلسطين كه شاهد جنگ بوديم، مي‌توانيم به او بگوييم كه ما به چه وضعي اعراب را وادار بهترك شهرها و دهكده‌ها كرديم؛ بعضي از آنها را با زور و بعضي ديگر را با ايجاد وحشت و ترور و يا وعده‌هاي دروغين.  

9. George.  J. Chorch, Time Magazine, 7 March 1994.

10. Baruch Goldstein **

11. اين اوّلين باري نيست كه مسلمانان در مسجد مورد اذيت و ضرب و جرح قرار مي‌گيرند. نوم چامسكي در كتاب ــ مثلث سرنوشت صفحه 189-190 نوشته:« در جلسه‌اي مركب از رهبران اتحاديه كارگر بگين درباره اقدامات تروريستي عليه عربها در مناطق اشغالي» مجازات دسته‌جمعي در «شهرها اول» را چنين بيان و توصيف نمود «مردان را در نيمه‌هاي شب سرد با لباس خواب از خانه‌هايشان بيرون كشيدند و. . .  در حياط مسجد شهر جمع كردند. . .  آنها را وادار كردند كه به روي هم ادرار و كثافت كنند. . .  حتّي چند تن از آنها رامجبور كردند كه زمين را بليسند. . . » در اين زمينه آتش زدن مسجدالاقصاء مسئله اسف‌انگيز ديگري است.

12. فصل اوّل مراجعه شود.

13. Kiryat