ArticlesStatesmenWoman e-zineًRestorationAYAM contemporary Historical ReviewO.HistoryPublicationsViewpoints and untold eventswith caravan of history(doc)Foreign Policy StudiesNewsمصاحبهwith caravan of history(photo)conferences
» مقالات » لايحه حاج محمدحسين کازراني در خصوص خودکفايي ملي

کلمات کليدی :
 همه کلمات
تک تک کلمات

 

نشریه الکترونیکی بهارستان

138

غزه در آتش و خون

 

 

رقص چوبها به مناسبت کودتای 28 مرداد

 

 

پیشینه فرش

 

 

زندگی و اقدامات لارنس آلمانی در ایران
مطیع ترین وزیر امور خارجه ایران
سهم  ساواک در شکل گیری و پیروزی انقلاب اسلامی
محمد باقرخان تنگستانی

اخبارNEWS

فروشگاه مجازي موسسه مطالعات تاريخ معاصر ايران افتتاح شد  |+| بزودی آغاز به کار وب سايت جديد موسسه مطالعات تاريخ معاصر ايران

Google

جوان و تاریخ

تاریخ و جلوه های عزاداری امام حسین(ع)در ایران با تکیه بر دوران صفویه

 

 

چند قطره خون برای آزادی

 

 

زندگی سیاسی و اجتماعی آیت الله العظمی حاج سید محمد تقی خوانساری

 

فصلنامه تاریخ معاصر 61-62

فصلنامه تاریخ معاصر ایران

شماره 61-62

 

فصلنامه تاریخ معاصر 63

فصلنامه تاریخ معاصر ایران

شماره 63

کتابفروشی سرای تاریخ

Adobe Reader V 8.0

20.8 MB

 

لايحه حاج محمدحسين کازراني در خصوص خودکفايي ملي 

 

تفکر ملي خودکفايي، انديشه غالب و حاکم و غيرقابل تخلق در ماهيت حکومت حاج آقا نورالله بوده است و اين مهم در باور و عملکرد تجار و کليه اصناف نيز قابل تحقيق مي‏باشد، به يک نقل تاريخي در مورد انديشه يکي از تجار سرشناس در اين رابطه نظر مي‏نماييم:

 

سؤال و جواب؛ عنوان مکتوبي است که رئيس تجار ملي اصفهان که از پيروان دو مجتهد و از اعضاي فعال انجمن مقدس ملي اصفهان است در جواب سؤوالات مختلف ايراد کرده و نظر به طرز تفکر کساني که در اصفهان در زمان مشروطيت به رهبري حاج آقا نورالله مدخليت و نظارت کلي بر جريانات و روند اقتصادي شهر داشته‏اند، نظرات اين شخص مؤيد جو غالب‏ اقتصادي در جامعه بوده است.
 
سؤال و جواب؛ لايحه‏اي است که جناب حاجي محمدحسين کازراني وطن‏دوست در ترويج منسوج وطن به عنوان سؤال و جواب مرقوم داشته‏اند و به اداره (روزنامه) فرستاده‏اند:
سؤال: چندي است در اين شهر هنگامه عظيمي مشاهده مي‏نماييم. اگر شما از کيفيت آن واقف هستيد، مرا خبر دهيد؟
جواب: چه هنگامه تازه ديده‏ايد؟
 
سؤال: بعضي از علماي اعلام و رؤساي فخام و تجار ذوي‏الاحترام لباس کرباس پوشيده و مردم را به پوشيدن اين لباس ترغيب مي‏نمايند. مگر پارچه‏هاي لطيف و نظيف مثل فاستوني و ماهوت و دبيت و غيره چه عيب دارد که ترک نموده و مايل به کرباس شده‏اند؟
جواب: مگر نمي‏دانيد اهالي ايران از خواب غفلت بيدار و از مستي جهالت هشيار شده‏اند. اينها علايم ترقي است. اينها نشانه شرافت و مقدمات صعود به مدارج عاليه است. علماي اعلام و رؤساي فخام ما ملبس به لباس کرباس شده‏اند براي شرافت آن که ما را آگاه نمايند و بفهمانند که کرباس خشن ما ترجيح دارد به ماهوت و فاستوني و پارچه‏هاي نرم لطيف خارجه.
 
سؤال : کرباس چه شرافتي بر اقمشه خارجه دارد؟
جواب : لباس کرباس شرافت مليت و قوام قوميت ما را حفظ مي‏نمايد و از ذلت احتياج ما را مي‏رهاند که محتاج به غير نباشيم و ثروت مملکت ما محفوظ بماند.
 
سؤال : کرباس چگونه شرافت مليت ما را حفظ مي‏نمايد؟
جواب : شرافت هر قوم و سعادت هر مملکتي و استقلال هر مملکتي به رفع احتياج از خارج است اگر به لباس کرباس خود قناعت کنيم از جهت لباس مستغني هستيم و حاجت به اجانب نداريم؛ يعني خود صاحب کرباس هستيم و دست تکدّي ما پيش غير دراز نيست و عرض و ناموس بهاي پارچه خوش رنگ بر باد نداده‏ايم و تسلط اجانب بر ما کم خواهد شد.
 
سؤال : لباس کرباس چگونه ثروت ملکي را محفوظ مي‏دارد؟
جواب : چندين سال است که رابطه اجانب به مملکت ما جاري است ولي بي‏علمي و جهالت ما را دانسته‏اند. هر روز يک نوع قماش خوش رنگ و اسباب قشنگ تازه براي فريب آورده ماحصل حيات ما را به بهاي آن مي‏ربودند. و هموطنان عزيز ما جاهلانه پول و ثروتي که با زحمات شاقه تحصيل نموده به رايگان تقديم آنها مي‏نمودند تا به حدي که اجناس مال‏التجاره ما که در واقع سرمايه ملکي ماست و بايد به عوض آن پول طلا و نقره از خارج ، داخل مملکت نمايد. با کمال ذلت از دست ما خارج نموده و در مقابل اسباب بازي براي کودکان نادان فراهم مي‏نمودند. و به درجه‏اي اين حيله و تزوير کارگر شده که دولت قوي‏شوکت ما را گرفتار فاقه نموده، مقروض و ذليل و محتاج به خود کردند. و به هم دستي وزراي خائن خانه برانداز دست تعدي به عصمت خاک وطن ما دراز نموده، معادن ما را بردند؛ شهرهاي ما را گرفتند؛ تجار محترم ما را دلال و کارگذار خود نمودند؛ رشته تجارت را بکلي از دست ما گرفتند. طرق و شوارع ما را تصرف نمودند و به طوري ما را خوار و خفيف نمودند که پول مملکت ما را به هر قيمت و مقدار که بخواهند نسبت به مسکوکات خود تسعير مي‏نمايند و ما ابدا اختيار نداريم؛ بلکه از فرط جهالت مطلب به اين واضحي را درک نمي‏کنيم، (افسوس برناداني و جهالت ما) اما وقتي که ما احتياجات خود را از آنها سلب نماييم و لوازم معيشت خود را از داخله مملکت فراهم نماييم، چنانچه پدران ما معمول داشتند، پول از مملکت خارج نخواهد شد. و به عوض مال‏التجاره ما که خارج مي‏شود پول و طلا و نقره داخل مملکت خواهد شد. و در واقع آن وقت ما صاحب اختيار مال خود خواهيم بود. و دولت و ملت ما در عداد ملل و دول مستقله به شمار مي‏رود. و پس حال که في‏الجمله به بيچارگي و فلاکت خود برخوردار شديم و معايب کار را ملتفت شده‏ايم، بر ما واجب است که حتي‏الامکان از اين سيل کوه‏کن که هستي مملکت و آبروي ملت ما را مي‏برد، جلوگيري نماييم. و سدّي بهتر از رفع احتياج مانع آن نخواهد شد.
 
سؤال : لباس غير کرباس هم که ممکن است از منسوجات داخله به خوبي و ظرافت مهيا شود و خصوصيت کرباس از چه جهت است؟
جواب : اولاً ساير منسوجات امروزه کفايت لباس تمام اهالي ايران را نمي‏دهد و به قدر کفايت دستگاه پارچه‏بافي دستي نداريم. ولي کرباس به هر مقدار لازم شود، مي‏توان مهيا نمود حتي از فاضل مصرف خود به خارج هم مي‏توانيم بفرستيم.
 
ثانيا: از منسوجات ديگر بازار جهت ريسمان و رنگ گاهي محتاج به خارج خواهيم شد و بالمرّه مستغني نخواهيم شد. مثلاً از يک رنگ نيل که صرف نظر نموديم در سال اقلاً يک صد هزار تومان از خرج مملکت ما کاسته و بر دخلش افزوده خواهد شد. و اين مبلغ پول ما به خارج به بهاي نيل نخواهد رفت. و هم چنين ساير جزييات لوازم معيشت ما که امروز متذکر و ملتفت آنها مي‏شويم هر يک را مراعات نموديم و تبديل به مال داخله نماييم، در سال کرورها تفاوت مي‏نمايد.
نقل از روزنامه جهاد اکبر، 23 رجب 1325 قمري.



نام:                
*رايانامه( Email):
موضوع :
*نظر شما:


تماس با ما : 38-4037 2260 (9821+) -

کليه حقوق اين سايت متعلق به موسسه مطالعات تاريخ معاصر ايران مي باشد
درج مطالب در سایت لزوماً به معنی تاييد آن نيست

استفاده از منابع اين سايت با ذکر ماخذ مجاز است
بهترین حالت نمایش: IE8 یا نسخه بالاتر


 
www.iichs.org