موسسه مطالعات تاريخ معاصر ايران             WWW.IICHS.ORG


 

» حومه طهران (1)

 

جلال فرهمند

farahmand@www.iichs.org

 

 هر شهري را حومه‏اي است و ابرشهري چون تهران را ابرشهر حومه‏اي. چهار طرف جغرافيايي تهران بنگريم خود شهري است، از شمال به شميران و از جنوب به ري، از غرب و شرق نيز به شهركهاي حاشيه‏اي دور و نزديكي چون كرج و كن و سولقان و .... اما اين ابرشهر و حومه آن كه خود جزو شهر تهران شده  اند صدوپنجاه سال پيش چنين نبود حومهاش در اقصي نقاط آن به شميران و شهرري يا همان شاه عبدالعظيم خودمان منتهي مي‏شد. جنوب آن زيارتي بود و شمالش سياحتي. آب و هواي نامرغوب شهر و بيماريهاي موجود درآن به علت عدم رعايت بهداشت و سرازير شدن فاضلاب و انباشت زباله و ازدياد حشرات و جانوران موذي مردم را به حركت و ييلاق و قشلاق وادار مي‏كرد.

 

 در آن زمان طهران كاملاَ از حومهاش تفكيك شده بود و رفتن به حومه در واقع سفري بود طولاني با وسايل ابتدايي آن زمان. برج و باروي طهران حدفاصل شهر و حومه بود. هنگامي كه ناصرالدين شاه شهر را در تنگنا ديد. حصار قديمي شاه طهماسبي را تخريب كرد و حصار ناصري را برپا ساخت. شهر به دارالخلافه معروف گشت و گل سرسبد ايران شد. دوازده دروازه زيبا اطراف آن ساختند. باغهاي بسيار از حومه شهر به داخل برج و بارو راه يافت و تبديل به خانه و خيابان و كوچه گشت. ولي هنوز طهران محصور در ديوار بود و حومه نيز هنوز ييلاق.

 

يكي از اين مناطق ييلاقي شميران بود. در متون قديمي از اين منطقه به قلعه شميران نام بردهاند. كسروي ريشه لغوي اين منطقه را چنين مي‏داند : « ران» به معني جايگاه و سرزمين است، و « سمي» يا « شمي» به معناي سرد است و لذا شميران به معناي جاي سرد يا سردسير است و خلاصه اينكه « شميران تهران» سرديش را همه ميدانيم و تابستانگاه تهرانيان باشد.

 

نكتهاي كه بر مطلب بالا ميتوان افزود اين است كه اين اسم به حالت جمع و به صورت شميرانات كه امروزه مصطلح شده است، غلط است زيرا شميران نام عمومي اين منطقه است كه داراي چندين روستاست و از ميان آن سي روستا در كوهستان قرار دارند و هواي هفده قريه كاملاَ سردسيري است.

 

گل سرسبد اين منطقه، روستاي تجريش و امامزاده صالح بود كه با آن درخت چنار عظيمش زيارتگاه و تفرجگاه بسياري از مردم تهران بود.

 

بزرگ و بزرگ شدن تهران باز هم ديوارها و حصارها را برنميتافت با بي‏رحمي حصارها و دروازههاي زيباي آن تخريب شد، باغها زمين و زمين ساختمان شد و تجريش و بسياري از روستاهاي شميران به تهران ملحق شد. اين اسامي جزو محلهها و خيابانهاي تهران شده و به گوش آشناست : دربند، حصارك، دارآباد، جمارا ن، منظريه، نياوران و....

 

در چند شماره از بهارستان، عكسهاي منطقه شمال طهران و گوشههاي ديگري از حومه اين شهر كه در بيش از يكصد و بيست سال پيش گرفته شده در معرض ديد بينندگان قرار ميگيرد.

 
     

10813-3

جاده شميران و وسايل نقليه آن

 

10733-3

دروازه يوسف‏آباد يكي از دروازه‏هايي كه به حومه شمالي طهران راه داشت

10810-3

ايضاَ همان جاده است

     
     

10761-3

دورنمايي از البرز و كوههاي پربرف آن از ديدگاه طهران

10698-3

دورنمايي از كوههاي دامنه البرز

 

 10689-3
راهي به سمت شمال طهران
   

     

10805-3

زناني در كوچه باغهاي شميران

10732-3

نگاهي از كوه به دشت

 10735-3
زنان و مردان يك روستا
     
     

10693-3

سفر يك زن انگليسي به سوي شميران

10803-3

قارچ سنگي در كوه

10809-3

روستايي ايراني و راههاي آن

     

____________________________

 منابع:

تاريخ اجتماعي و فرهنگي تهران نوشته ناصر تكميل همايون

جغرافياي تاريخي تهران نوشته محسن معتمدي  


چاپچاپ
www.iichs.org