حسين بهزاد

مظفر شاهدي

 

استاد حسين بهزاد نقاش و در واقع مينياتوريست بزرگ و نام آور كشور در 21 مهر 1347 درگذشت. حسين بهزاد فرزند فضل الله اصفهاني در سال 1273 شمسي متولد شد. پدرش فضل الله اصفهاني قلمدان ساز و نقاش آبرنگ بسيار ماهر و زبردستي بود. حسين بهزاد از سن هفت سالگي و به امر پدر در كارگاه قلمدان سازي ملا علي قلمدان ساز به كار مشغول شد. پس از چندي استاد و پدرش هر دو به مرض وبا درگذشتند و حسين بهزاد دوران كودكي و نوجواني سخت و طاقت فرسايي را پشت سر گذاشت. فقر اقتصادي توأم با فشارهاي زايدالوصف ناپدري اش زندگي را سخت به كام او تلخ مي كرد. آنچه بود پس از مرگ استاد، نخست به شاگردي ميرزا حسن پيكرنگار گمارده شد و با توسعه كمي و كيفي كار استاد، حسين بهزاد نيز كه در فراگيري مينياتور استعداد قابل توجهي از خود نشان داده بود، خيلي زود به اشتهار رسيد و بسياري از آثار مينياتوري سفارش شده به كارگاه ميرزا حسن را بهزاد ساخته و پرداخته مي كرد.

 

حسين بهزاد به ويژه در كپيه كردن از آثار مينياتوري قديم كه سخت مورد توجه اروپاييان و دلالان ايراني بود، استعداد و توانايي بسيار زيادي از خود نشان داد. حسين بهزاد از سن 18 سالگي كارگاه مينياتوري مستقلي داير كرده به سرعت كار او با استقبال فراوان روبه رو شد. او به ويژه آثار كمال الدين بهزاد و رضا عباسي از مينياتوريستهاي صاحب نام و درجه اول دوران صفويه را با استادي تمام كپيه مي كرد. حسين بهزاد براي مطالعه در آثار نقاشي جديد و قديم هنرمندان اروپايي، بارها از اروپا ديدن كرد و آثار و مينياتورهاي او در چندين نمايشگاه هنري ايران، اروپا و آمريكا به نمايش گذاشته شد و با استقبال فراوان روبه رو شد.

 

از حسين بهزاد كه سالها كارمند فني اداره كل باستانشناسي و استاد مينياتور هنرستان هنرهاي زيباي تهران بود، تابلوهاي مينياتوري نفيس و بسيار ارزنده و گرانبهايي به يادگار مانده است كه برخي از آنها عبارتند از: ايوان مدائن، فردوسي و قهرمانان شاهنامه، ابن سينا بر بالين بيمار عشق (در 2 تابلو مختلف)، صاحبان طلاي سياه، حافظ شيراز، نيمه شب حافظ، شب حافظ، انديشه حكيم ابوعلي سينا، پند خيام ( در دو تابلو مختلف)، دختر رز (در سه تابلو مختلف)، خيال، دو دلداده، موسي و شبان، خواب خوش، بهرام و گلندام، نگاه، بهار و جواني، آفرينش از نظر خيام، ناز، قيام كاوه آهنگر، اسرار ازل، عصيان، خسرو و پرويز، در جستجوي انسان تابلوي نيم تمام، بهشت و دوزخ، طنازي و خيام.

 

منبع: جلال ميزبان. چهره هاي آشنا، جلد اول، تهران، كتابفروشي ابن سينا، 1337، ص 184-187.