با اجابت يا رد اويت چه کار ؟

برادرجان هرگز دست از دعا و نيايش برمدار. تو چه کار داري که دعايت مستجاب مي‌شود يا نمي‌شود؟ [نفس دعا کردن خود، اجابت حق است، زيرا دعا و نيايش موجب تلطيف و ارتقاي روحي نيايشگر مي‌شود. خواه نياز ِ خاص ِ دعاکننده برآورده شود يا نشود. اما اين هم درست نيست که بعضيها دعا را به صورت طلبکاران ِ يک دنده و بي گذشت انجام مي‌دهند، به خصوص که محور خواسته‌هاي اين‌گونه داعيان جاه و مال و مکسب دنيوي است. پس آنچه که بايد بدان اهميت دهيم انجام دعا و نيايش است که اين خود موجب کمال روحي و اخلاقي مي‌شود. اگر نيازي مادي و دنيوي سبب توجه بنده به دعا شود اين از الطاف خفيه الهي است. و اگر بنده قدر اين لطف را بداند چه بسا حاضر شود که خواسته دنيوي‌اش به اجابت نرسد ولي او همچنان بر سر دعا باشد.

منبع : کريم زماني، شرح جامع مثنوي معنوي، تهران، انتشارات اطلاعات، 1380، دفتر ششم، ص 624.