... در ابتداي اين آيه (165/ بقره)، عشق انسان به مظاهر و موجودات در عرض عشق خدا ناروا شمرده شده است اما عشق انسان به مظاهر و موجودات در طول عشق خدا جايز بلکه لازم است. عشقهاي طولي و نردباني انسان را به عشق الله مي‌رساند، زيرا عشقهاي مجازي تمريني است براي رسيدن به عشق حقيقي.

مولانا گويد:

اين از عنايتها شمر کز کوي عشق آمد ضرر

عشق مجازي را گذر بر عشق حق است انتها

غازي به دست پور خود شمشير چوبين مي‌دهد

تا او در آن استا شود شمشير گيرد در غزا

عشقي که بر انسان بود شمشير چوبين آن بُوَد

آن عشق با رحمن شود چون آخر آمد ابتلا

(ص 49- 50)

ترجمه روشنگر قرآن کريم، تحقيق و نگارش از کريم زماني.