» تماشا
خوي کن بي شيشه ديدن نور را تا چو شيشه بشکند نبود عَمي
عادت کن که نور را بدون شيشه مشاهده کني، تا اگر احياناً شيشه شکست کور نشوي. عادت کن که حقيقت را عريان و به دور از تعلقات و صورتها مشاهده کني، زيرا ديدن حقيقت از وراي حُجُب و استار تو را به مقام قرب و وصال نميرساند. چنانکه حضرت سيدالشهداء (ع) در دعاي عرفه فرمود: الهي ترََََََدُّدي في الاثار يوجب بُعد المزار... «خداوندا، انديشيدنم در آثار و نشانهها مرا از ديدارت باز ميدارد...» مولانا در بيت فوق صورتگرايي را مطلقاً تخطئه کرده است از آن جمله مشرب جمالپرستان صوفيه را که يکي از سردمداران شاخص آن اوحدالدين کرماني بود.
منبع: کريم زماني، شرح جامع مثنوي معنوي، تهران، انتشارات اطلاعات، 1380، دفتر پنجم، ص 288.