از خداوند کريم مهربان بار خداي همۀ بار خدايان به محمد مصطفي خاتم پيغمبران و مقتداي جهانيان فرمان آمد: که اي سيد بزرگوار. از گناه گناهکاران در گذر و عيب آنان بپوش، و قلم عفو بر جريدۀ بدکاران برکش. اي سيد، از ما خوي پسنديده و فعل ستوده گير، گفتارت به راستي و با خلق آشتي، در صحبت، يار نيکان باش و در خلوت، تيمار بر آنان. اي سيد، من که خداوندم بردبارم و بردباران را دوست دارم، از دشمن ناسزاي شنوم و شوخي وي در خلوت ميبينم و پرده بر او ميدارم و به عقوبت نشتابم و توبه و عفو بر او عرضه ميکنم و به درگاه خود باز ميخوانم.
بندگان من، مرا به آواز خوانديد به لبيک جواب گفتم، از من نعمت خواستيد عطا کردم، به بيهوده و ستيزه با من بيرون آمديد مهلت دادم، فرمان من بگذاشتيد رعايت از شما برنداشتم، گناه کرديد پرده بر شما نگاه داشتم، با اين همه اگر باز آييد بپذيرم و اگر برگرديد باز آمدنتان را انتظار دارم. [اعراف/199]
تفسير ادبي و عرفاني قرآن مجيد. خواجه عبدالله انصاري.