» روستاي عبدآباد
مظفر شاهدي
روستاي زيباي عبدآباد كه نگارنده اين سطور افتخار دارد يادآور شود زادگاه، موطن و محل زندگي و رشد و نمو بنده بوده و به رغم آن كه سالياني طولاني است كه به مقتضاي محدوديتهاي شغلي و غيره امكان كمي برايم فراهم ميشود تا حضور فيزيكي بسندهاي در اين روستاي زيبا پيدا نمايم، با اين حال كماكان جاودانهترين خاطرات دوران كودكي، نوجواني و جواني من با همين روستاي عبدآباد گره خورده است.
روستاي عبدآباد در حدود 24 كيلومتري شمال غرب شهرستان شيروان در استان خراسان شمالي قرار دارد. هنگامي كه بزرگراه جديدالاحداث شيروان ـ بجنورد را از منتهياليه شيروان حدود 10كيلومتر به سمت بجنورد (مركز استان) پشت سر ميگذاريم، از سمت چپ بزرگراه جاده روستايي ـ فرعي آسفالت شدهاي كه تابلو «سد شورك» هم علاقهمندان را بدان سو راهنمايي ميكند، نمايان ميشود. با ورود به اين جاده فرعي ـ روستايي و پس ازعبور از پل رودخانه حسينآباد جاده حدود 5-6 كيلومتري در ناحيهاي جلگهاي ادامه پيدا كرده و پس از آن جاده در ناحيه كوهستاني بسيار زيبا و دلانگيزي امتداد يافته و پس از عبور از يك سراشيبي نسبتاً تند (و التبه آسفالته) يك راه فرعي ديگر در پيش روي ما خودنمايي ميكند كه تابلوي «روستاي عبدآباد» مسافران و گردشگران را براي طي طريق در اين جاده فرعي جديد راهنمايي ميكند. لازم به ذكراست كه جاده اصلي اين راه روستايي به سوي روستاهاي «ورقي» و «زوارم» ادامه پيدا ميكند.
روستاي زيبا و سرسبز عبدآباد تقريباً از همه طرف از سوي كوههاي رفيع و سربه فلك كشيده محصورشده و زمينهاي زراعي و كشاورزي و باغات جلگهاي باريك آن به طول بيش از 10 كيلومتر عمدتاً توسط چشمههاي آبي كه از روستاهاي زوارم و ورقي سرازير ميشود آبياري ميشوند. البته منطقه مسكوني روستا در سمت چپ اين جلگه باريك واقع شده و سرسبزترين نقاط اين جلگه محصور در ميان رشته كوههاي سربه فلك كشيده به باغات و اراضي كشاورزي اختصاص دارد. از وسط اين جلگه رودخانهاي كه از دامنه كوهها و چشمهسارهاي روستاي زوارم سرچشمه گرفته است عبور كرده و منتهياليه اراضي كشاورزي و باغات ميوه و انگور روستاي عبدآباد را به روستاي توده متصل ميكند. اين رودخانه نهايتاً در حوالي كارخانه قند شيروان به رود اترك ميپيوندد. روستاي عبدآباد داراي چند دبستان و مدرسه راهنمايي، دو مسجد، درمانگاه، پايگاه نيروي انتظامي و شبكه سراسري تلفن، برق، آب شرب سالم لولهكشي شده و جاده آسفالته ميباشد. قديميترين دبستان اين روستا «دبستان فرخي عبدآباد» نام دارد كه نگارنده اين سطور دوران تحصيلات ابتدايي خود را در آن سپري كرده است. اهالي روستاي عبدآباد به دو زبان و گويش تركي و كردي (كرمانجي) سخن ميگويند و طي دو دهه اخير در گستره جمعيت تحصيلكرده آن در رشتههاي مختلف افزايش چشمگيري ديده ميشود. اقسامي از انگور، كشمش، گردو، سيب، خيار، گندم، جو و نظاير آن مهمترين توليدات كشاورزي روستاي عبدآباد را تشكيل ميدهد، ضمن اينكه توليدات دامي و لبنيات اين روستا هم وضعيت مناسبي دارد. اراضي روستاي عبدآباد به دو صورت آبي و ديم كشت ميشوند و نظير اكثري ديگر از مناطق كشور هر از چند گاه با خشكساليهاي فصلي روبهرو ميگردد. بالاخص در دهههاي 1360 و 1370 روستاي عبدآباد از مهمترين مناطق بافت انواع فرش (قالي) بسيار مرغوب محسوب ميشد. روستاي زيباي عبدآباد با روستاهاي ورقي، شورك و توده همجوار است. به تمام كوهنوردان و گردشگراني كه علاقهمند هستند با سفر به يك ناحيه توأمان جلگهاي و كوهستاني بسيار زيبا و دلنشين ساعاتي دلپذير و خاطراتي فرحبخش را تجربه كنند به بازديد از روستاي عبدآباد دعوت ميكنيم، به ويژه به عزيزان غار نورد مژده ميدهم كه در دامنه يكي ازسلسله كوههاي اين روستا غار كشف ناشده اي وجود دارد. نگارنده سالها قبل تا حدود يكصد متري آن پيش رفتهام. تصاويري از نقاط مختلف روستاي عبدآباد به علاقهمندان محترم هديه مينماييم:
|