» سر پل خر بگيري
قرار گرفتن در امري که فرارکننده راه فرار نداشته باشد.
هر از چند گاه دولت به بهانهاي که نظرش به سوء استفاده براي خود و نان رساندن به مأموران خود بود حکم مالبگيري مينمود و بهترين محل آن جلوي پل دروازهها، يعني تنها راه خروج و ورود آيند و روندگان بود و نه تنها که به اسم خر از هيچ مرکب و مرکوب نميگذشتند، بلکه به باروبنه مسافرين نيز ابقا ننموده به معاذيري به جيب و بغلشان هم دستبرد ميزدند.
منبع: جعفر شهری، قند و نمک (ضربالمثلهای تهرانی به زبان محاوره).
|