کوچ بنفشه ها

در روزهاي آخر اسفند،

کوچ بنفشه هاي مهاجر،

زيباست.

در نيمروز روشن اسفند

وقتي بنفشه ها را از سايه هاي سرد

در اطلس شميم بهاران

با خاک و ريشه

(ميهن سيارشان)

در جعبه هاي کوچک چو بي

در گوشه خيابان مي آورند

جوي هزار زمزمه در من

مي جوشد.

اي کاش

اي کاش آدمي  وطنش را

مثل بنفشه ها

(در جعبه هاي خاک)

يک روز مي توانست

همراه خويش ببرد هر کجا که خواست

در روشناي باران، در آفتاب پاک.

(محمد رضا شفيعي کدکني)