» آيتالله شيخ محمدحسين غروي اصفهاني
مرحوم آيتالله شيخ محمدحسين غروي اصفهاني (كمپاني) از فقهاي بزرگ و نامدار شيعه در عصر اخير است كه نظريات بلند علمي او، به ويژه در علم اصول فقه، سخت مورد توجه و بحث اساتيد و مدرسين حوزههاي ديني است.
آن مرحوم، گذشته از مقامات عالي علمي، در شعر و ادب نيز دستي بلند داشت و اشعار فارسي و عربي وي در مدح ائمه معصومين (سلام الله عليهم اجمعين) زبانزد خطبا و مداحان در محافل ديني است. ماجراي زير، نمونهاي از ذوق لطيف ادبي اوست:
« نقل است كه مرحوم آيتالله سيدهبهالله شهرستاني، كه در زمان مرحوم اصفهاني قاضي دادگستري بغداد بود، به چشم درد شديدي مبتلا گرديد، به طوري كه سرانجام از نعمت بينايي محروم گرديد. از اين رو بين بزرگان علماي عراق (شيعه و سني) اختلاف شد كه آيا شخص نابينا ميتواند قضاوت كند؟ به دنبال آن از بزرگان علما استفتا كردند.
مرحوم اصفهاني، جواب اين استفتا را با يك جمله بسيار زيبا و موجز دادند كه مورد توجه قرار گرفته و در روزنامههاي آن روز چاپ شد. ايشان در پاسخ به استفتا، اين جواب را مرقوم فرمودند :
بسم الله الرحمن الرحيم. اَلعِبرهُ في القضاوه، بالبصيره لا بالباصره! و الله اعلم.1
________________________
1. مجله نور علم، دوره چهارم، ش 4، شماره مسلسل 40، ص 42 .