روايت كرده اند که:

پس از آنكه سرلشكر زاهدي در سال 1953 با حمايت سازمان جاسوسي آمريكا (سيا) در ايران دست به كودتا زده و موفق شد دكتر محمد مصدق را از نخست‎وزيري ساقط نمايد، شاه و ملكه ثريا كه از ترس شورش مردم در دوران اقتدار مصدق به رم پايتخت ايتاليا گريخته بودند بار ديگر توانستند به ايران بازگشته و قدرت را در دست بگيرند. از اين رو بود كه شاه همواره خود را مديون سرلشكر زاهدي مي‎دانست و به همين خاطر هم ابتدا سرلشكر زاهدي را به نخست‎وزيري گمارد. سپس دختر خود، شهناز را به عقد پسر سرلشكر به نام اردشير زاهدي درآورد و چندي بعد هم او را به وزارت امور خارجه گمارد. اردشير، جواني بود كه هرگز تحت تأثير تربيت مذهبي نبود و بر همين اساس بسياري از مسائل اخلاقي را زيرپا مي‎گذاشت. زماني كه او مسووليت وزارت امور خارجه را برعهده داشت با انتخاب القاب زشت و ركيك براي معاونان و مشاورانش به آنها توهين مي‎كرد، مثلاَ هرگاه مي‎گفت « بي شرف» يا « حرامزاده» يا « پدرسوخته» به اتاقش بيايد همه فوراَ درك مي‎كردند منظور او كدام يك از معاونين پر طمطراق وزارت امور خارجه است!

برگرفته از پشت پرده تخت طاووس. مينو صميمي. ترجمه دكتر ابوترابيان