جلال فرهمند

خلاف عادت هفتگي گروه کوهنوردي مهر، اين بار بنا بر اين شد که به جاي کوهنوردي به غارنوردي بپردازيم. به همين دليل قرار شد روز پنجشنبه 4/2/92 به غار يخ‌مراد واقع در جاده چالوس، اندکي بالاتر از گچسر برويم. دوستان زيادي از اين برنامه استقبال کردند. با چهار خودرو از محل قرارمان يعني ميدان اميرکبير (ابتداي جاده چالوس) با اندکي تاخير(30/6صبح) حرکت کرديم. بنا بود صبحانه را در ابتداي ورودي غار بخوريم و سپس داخل غار شويم. پس از طي حدود 2ساعت بالاتر از گچسر به سمت چپ و به سوي روستاي نساء پيچيده و پس از طي 4کيلومتر جاده آسفالت، در دو راهي آزادبر به سمت راست و جاده خاکي حرکت کرديم. جاده خاکي کوبيده شده و خوبي بود. پس از چند دقيقه به زير دهنه غار رسيديم و توقف کرديم. تا دهنه غار حدود هفتاد، هشتاد متري جاده خاکي بود که دسترسي به آن هم آسان است.

بعد از خوردن صبحانه که شامل هليم و نان بربري و سپس چاي بود (که واقعاً در هواي سرد صبحگاهي مي‌چسبيد) به سمت غار حرکت کرديم. پس از يک ربع کوهنوردي سبک که در مسيري کوهبري شده بود، به دهنه غار رسيديم. پس از اندکي داخل غار شده و به دهليزهاي سمت راست که کوتاهترين بخشهاي غار است وارد شديم. اين دو دهليز بسيار کوتاه بود و پس از چند دقيقه از آن خارج شديم و مسير سمت چپ را که طولاني‌ترين بخش غار است انتخاب کرديم و با تعدادي از دوستان وارد آن شديم.

واقعاً زيبايي اين غار شگفت انگيز است. البته به زيبايي غارهاي آهکي مانند "رودافشان" و يا "کتله‌خور" نيست ولي زيبايي مخصوص خود را دارد و از جمله اينکه عبور از داخل آن تقريباً سخت است و احتياج به اندکي انعطاف و آمادگي بدني بيشتر دارد.

غارنوردان حرفه‌اي طول اين غار را بيش از 700 متر برآورد کرده‌اند. که من فکر مي‌کنم ما شايد حدود 200 متر ‌توانستيم بدون وسايل فني در آن حرکت کنيم و تا جايي پيش رفتيم که عبور به صورت عادي غيرممکن بود. از زيباييهايي که براي اين غار برشمرده‌اند قنديلهاي يخي آن است که متاسفانه يا به دليل گرمي هوا و يا به دليل بي‌مبالاتي ديگر گردشگران ــ که قنديلها را شکسته بودند ــ قنديل خاصي را نديديم. البته لازم به ذکر است که در گزارشها آمده که بهترين زمان بازديد از اين غار اسفند و فروردين است که شايد يکي از علل نديدن اين قنديلها هم دير آمدن ما براي بازديد باشد. چيزي که متاسفانه در اين غارنوردي چشمها را آزار مي‌داد انواع نوشته‌هاي گردشگران هم از نوع عادي و هم از نوع حرفه‌اي بود که سرتاسر غار را پوشانده بود و منظره‌اي بسيار زشت ايجاد کرده بود. البته يک چيز جاي شکر داشت که زباله در سطح راهروهاي آنجا به چشم نمي‌‌خورد.

بعد از حدود دو ساعت گردش و تماشا و پس از استراحتي يکساعته به سمت تهران حرکت کرديم و ساعت دو بعد از ظهر پس از يک گردش روح‌افزا با انرژي کامل به تهران رسيديم.

تعدادي از عکسهاي تهيه شده در اين روز را تقديم خوانندگان بهارستان مي‌کنيم.