جلال فرهمند

farahmand@www.iichs.org

اولين جمعه پاييزي فرصتي پيش آمد که سفري به کندور اين روستاي جاده چالوس برويم. روستايي در ابتداي جاده و پس از پليس راه آن. به اين روستا بارها و بارها رفته بودم ولي هر بار که مجدد راهي آن مي‌شوم انگاري فضاي جديدي ديده مي‌شود. جاده پرپيچ و خم آن که انگاري از جاده چالوس الگوبرداري شده جلوه‌اي خاص و زيبا دارد. علاوه بر اينکه بر خلاف جاده چالوس خلوت است و اين امر لذت رانندگي را دو چندان مي‌کند.

در انتهاي جاده منتهي به روستا که بالاي تپه‌اي مشرف به روستاست کل روستا ديده مي‌شود. و البته درختان در اين سرماي اواخر پاييز لباس برکنده‌اند و آماده خوابند. در کوچه باغهاي خلوت اين روستا که صدايي بجز صداي آب نهرها شنيده نمي‌شود مي‌توان ساعتها بر روي برگهاي انبوه رنگ به رنگ قدم زد و به صداي خش و خش آنان گوش داد.

به هر حال نصف روزي از تهران دودزده هم دور باشيم و دل به طبيعت دهيم هم براي خودش نعمتي است. با تصوير برداري از اين روستا شما را هم به اين ميهماني زيباي خدا دعوت مي‌کنم.