» مرگ عباس ميرزا
دستهاي بي‌صدا  (1212 ﻫ  ق  يا 1833 م)

پيمان صفردوست  

 
نه اين که فکر کنين تو دربار قاجار هيچ آدم درست حسابي‌که سرش به تنش بيرزه پيدا نمي‌شد. نه بابا بودن کساني که لايق و کار بلد باشن و بتونن کاري از پيش ببرن اما از اونجا که « با يه گل  بهار نمي‌شه» و «يک دست هيچوقت صدا نداره » اين بندگان خدا يا از زور غصه و غم مملکت دق مي‌کردن و يا اينکه تا مي‌اومدن لب از لب وا کنن، چون حرفها شون به ضرر يه عده از کله گنده‌ها و عوامل بيگانگان تموم مي‌شد، يه جوري سرشون رو زير آب  مي‌کردن.

يکي از اون آدمهاي درست و حسابي‌که تو حکومت قاجار بود، عباس ميرزا، وليعهد فتحعلي شاه بود که تو دوران زندگيش تلاش زيادي براي اصلاحات فني و نظامي‌کرد. يکي از کارهاي مهم عباس ميرزا براي سرو شکل دادن نظام حکومتي قاجار، تربيت يک سري افراد و فرستادن اونها به عنوان دانشجو به اروپا بود که مي‌خواست با اين کار افراد آشنا به مسايل سياسي و مملکتداري رو وارد سيستم حکومتي قاجاريه کنه. از ويژگيهاي ديگه عباس ميرزا، فرماندهي نظاميش بود. اون تو هدايت لشکر و اداره جنگ مهارت خاصي داشت و همين امر باعث شده بود تا تو اکثر مأموريتهايش موفق باشه.

عباس ميرزا بعد از مهار کردن شورشهاي ايلات شرق ايران و راحت کردن خيال حکومت از اون ناحيه، به دستور شاه به سمت هرات حرکت کرد تا اين شهر رو دوباره تحت فرمان حکومت مرکزي ايران دربياره. عباس ميرزا، وليعهد پرتلاش فتحعلي شاه و از معدود آدمهاي آگاه دربار قاجار، در سال 1212 (1833) در راه به هرات از دنيا رفت.

بعد از عباس ميرزا، پسرش محمد وليعهد شد و به دستور شاه به تهران اومد. و اين جوري شد که حمله به هرات متوقف شد و خيال انگليسها رو براي مدتي از اين بابت راحت کرد.