» شازده کوچولو

پيمان صفردوست

بچه‌هاي اين دوره و زمونه تو هفده هجده سالگي هنوز برنامه کودک نگاه مي‌کنن؛ ولي قديمها اين‌طوري نبود. بچه‌ها زود مرد مي‌شدن. ولي اين يه دونه ديگه شاهکار بود. فکرش رو بکن وقتي محمدشاه از دنيا رفت، ناصرالدين‌ ميرزاي شانزده ساله جانشين اون شد. ناصرالدين ‌ميرزا يه دفعه شد ناصرالدين شاه قاجار که نه تا اون روز آموزش پادشاهي ديده‌ بود و نه اينکه اون‌قدر سن و سال داشت که بتونه تجربه کسب کنه.

اما اين آقاي ناصرالدين شاه يه شانس بزرگ آورد. شانسي که تموم کمبودهاي اين جوون شانزده ساله رو مي‌پوشوند. ناصرالدين ‌ميرزا تو اون دوران يه کسي رو کنار خودش داشت که آخر معلومات و تجربه و سياست بود. کسي که تونست شاه‌رو با تموم بي‌تجربگي‌ش به تاج و تخت برسونه. اون آدم کسي نبود جز ميرزا تقي‌خان فراهاني که بعدها به اميرکبير معروف شد.

اميرکبير قبل از اين هم خيلي جاها فهم و لياقت خودش‌رو نشون داده ‌بود. شاه جوان هم که از اين موضوع خبر داشت بلافاصله بعد از به قدرت رسيدن (21 ذي‌القعده 1264) اون رو به عنوان صدراعظم خودش انتخاب کرد و به اين ترتيب يکي از بزرگترين مردان تاريخ حکومت قاجار وارد دستگاه حکومتي شد و تونست توي دوران صدارتش کارهاي زيادي براي کشور انجام بده. اولين کارمهم اميرکبير بعد از صدارت همين بود که تونست با درايتش مدعيهاي ديگه رو آروم کنه و ناصرالدين ‌ميرزا رو از تبريز به تهران بياره که رسماً تاجگذاري بکنه.