آسيه آل احمد

احمد اميراحمدي سال 1263ش ¹ در تهران متولد شد. او فرزند نقي آقا سرتيپ قزاقخانه بود. اميراحمدي تحصيلات ابتدايي خود را در مدارس افتتاحيه و تربيت به پايان برد سپس به مدرسه قزاقخانه رفت و با درجه گروهبان دومي فارغ‌التحصيل و وکيل‌باشي فوج گارد سوار شد و پس از سه ماه به درجه گروهبان اولي رسيد.

اميراحمدي در 1327ق/ 1288ش در محاصره مجلس شوراي ملي از مأموران محافظت از مجلس بود همچنين در نبردهاي دولت با شيخ محمود وراميني (ياغي) و نايب حسين کاشي شرکت داشت و در جريان جنگ جهاني اول مأمور مراقبت از کنسول روس و انگليس در کرمانشاه شد و آنها را به سلامت به همدان رسانيد و به درجه سرواني رسيد و يک قطعه نشان درجه 4 « آنا» از طرف دولت روسيه به وي اهدا شد.

اميراحمدي در 1327 به درجه سرهنگي ارتقا يافت و در کودتاي 1299 از ياران و همراهان ميرپنج رضاخان و سيدضياءالدين طباطبايي بود. او فرماندهي فوج سوار مرکز و فوج سوار تبريز را عهده‌دار بود و پس از کودتا به درجه سرتيپي ارتقا يافت.

با تغييراتي که در تشکيلات نظامي ايران به وجود آمد، ارتش جديد به 5 لشکر تقسيم شد که اميرلشکر اميراحمدي به فرماندهي لشکر غرب منصوب و در همان زمان براي سرکوب عشاير به لرستان حمله کرد و پس از پيروزي به درجه ذوالفقار که بالاترين نشان ارتش بود مفتخر شد.

در 1304 به رياست امنيه کشور رسيد و با حفظ سمت براي برقراري آرامش در آذربايجان به تبريز رفت و فرماندهي لشکر تبريز را برعهده داشت. اميراحمدي در جشن تاجگذاري رضاشاه حامل گرز سلطنتي بود.

در 1308 اميراحمدي به درجه سپهبدي مفتخر شد که نخستين و تنها سپهبد ايران در دوره رضاشاه بود او پس از مدتي مورد سوء ظن و بي مهري رضاشاه قرار گرفت و کليه مشاغل خود را از دست داد و تا شهريور 1320 که مجدد رضاشاه از او دلجويي و به فرمانداري نظامي تهران منصوب کرد، رياست اداره اصلاح نژاد اسب را عهده‌ دار بود.

پس از خروج رضاشاه اميراحمدي در کابينه فروغي به وزارت کشور رسيد و در کابينه قوام‌السلطنه و سهيلي وزارت جنگ را عهده دار بود، مدتي نيز حاکم نظامي تهران، فرمانده پادگان مرکز و بازرس ارتش شد. سال 1324 در چهار دوره دولت قوام‌السلطنه وزارت جنگ را برعهده داشت و پس از چندي بازنشسته و به عنوان سناتور انتصابي وارد مجلس شد و تا زمان فوت در اين سمت باقي بود. سپهبد اميراحمدي در 1344 بر اثر بيماري سرطان فوت کرد.

ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

1. اين تاريخ بنابه سند درج شده در کتاب اسناد نخستين سپهبد ايران احمد اميراحمدي به کوشش سيروس سعدونديان و نشر مؤسسه پژوهش و مطالعات فرهنگي، صفحه 374 آورده شده ولي احمد اميراحمدي خود در خاطراتش 1267 نقل کرده است.