فاطمه معزي

نجفقلي خان بختياري فرزند حسينقلي خان ايلخان بختياري در 1267هـ .ق. متولد شد و پس از مرگ پدر در 1320هـ .ق. از سوي مظفرالدين شاه لقب صمصام‌السلطنه و ايلخاني گرفت. صمصام‌السلطنه در دوره حکومت محمدعلي شاه به مخالفان پيوست و با برادرخود عليقلي خان سردار اسعد همراه شد. او به همراه سواران مسلح بختياري اصفهان را تصرف کرد و حکومت اصفهان را در 1326 عهده‌دار شد.

در 29 رجب 1329 به رياست‌الوزرايي رسيد و تا صفر 1331 در اين منصب باقي بود. در دوره نخست‌وزيري وي مسئله اولتيماتوم روسها براي اخراج شوستر امريکايي مستشار ماليه صورت گرفت او از موافقان پذيرش تقاضاي روسها بود و مجلس مخالف اين مسئله بود. نتيجه؛ درگيري انحلال مجلس دوم شوراي ملي و اخراج شوستر از ايران بود. او بار ديگر در سال 1337ق/ 1296ش به مدت چهار ماه به نخست‌وزيري منصوب شد و زماني که احمدشاه فرمان عزل او را صادر کرد براي مدتي حاضر به پذيرفتن اين فرمان نبود و خود را نخست‌وزير مي‌دانست. در انتخابات دوره چهارم مجلس شوراي ملي به نمايندگي تهران انتخاب شد و به مجلس راه يافت. در سال 1300ش حکومت خراسان به وي واگذار شد که خود از پذيرفتن آن سرباز زد و در 1308 نيز براي مدتي کوتاه به فرمانداري چهارمحال منصوب و به حل اختلافات در اين منطقه مأمور شد. او در سال 1309 در اصفهان درگذشت. نجفقلي خان صمصام‌السلطنه فراماسونر و از اعضاي لژ بيداري بود.